I've Got A Life

გადმოწერე სიმღერა:

Eurythmics - I've Got a Life

I've Got Life

Annie Lennox, Dave Stewart

Turn it down so I can’t hear it
Turn it out so I can’t see it
It’s just useless to ignore
We’re going down, you don’t feel it
Turn it round, you don’t mean it and
I can’t stand it anymore

When the whole world sighs
And it’s making you so deflated

I've got a life
Though it refuses to shine
I've got a life it aint over (it aint over)
I've got a way
It's the only things that’s mine
All I'm asking for is tenderness
A little tenderness

Ooo it's a cruel place
You never asked to be here
Nobody cares and no one’s gonna help you now (hold on)
It's dog eat dog the human race
The only thing they'll do is hate you (hate you)

Such a crime to be unkind
Turn your cheek pretend you're blind

I've got a life
Though it refuses to shine
I've got a life it aint over
It aint over
I've got a way
It's the only thing that's mine
All I’m asking for is tenderness
Tenderness

I've got a life
Though it refuses to shine
I've got a life it aint over
It aint over
I've got a way
It's the only thing that's mine
All I’m asking for is tenderness

Be strong now baby
Gotta be strong now baby
Gotta be strong!
=============================================================
უკვე ოთხშაბათია, არადა, კვირა მგონია. ჰი-ჰი-ჰი! ამერია დღეები, საათები და წუთები. აქ ვირტუალურად ვცხოვრობ, რომელიც თან მძულს და თან ისე შევეჩვიე, რომ ვეღარ ვცილდები. მგონი არაფერს ვამბობ ახალს და მნიშვნელოვანს. კომპიუტერი ოჯახის სრულუფლებიანი წევრია, რომელთანაც უფრო მეტ დროს ვატარებ, ვიდრე საყვარელ საქმეზე ფიქრში. პრინციპში კომპიუტერში კეთდება კიდეც საყვარელი საქმე, რომელიც კატლეტს თუ არა, პურსა და მარმელადიან ნამცხვარს მაინც მაჭმევს. ტელევიზორი თითქოს აღარც არსებობს.

ზოგჯერ მენატრება ის დრო, როცა ორიოდე არხს ვუყურებდი ძველ, ლამპიან ტელევიზორში. მაგრამ ეს მხოლოდ „ზოგჯერ“. მენატრება ის დროც, როცა ფირსაკრავზე ან კასეტებიან მაგნიტოფონში მუსიკის მოსმენა უდიდეს სიამოვნებას მანიჭებდა, როცა ქუჩის „რაზბორკის“ და ჩხუბის მერე ემოციებს შესაფერისი მუსიკით ვაჯერებდი, როცა ცხოვრებაში პირველი სიგარეტების კვამლს ჩემი ოთახის ფანჯარაში ვუშვებდი სუნი რომ არ დამდგარიყო და მამაჩემს არ გაეგო.

ბევრი რამ, რასთანაც პირველად მქონდა შეხება, ახალი შემოსული იყო ყოფაშიც და ყველაფერი მაოცებდა. მარტო ვიდეო, ვოლქმენი, მობილური ტელეფონი და კომპიუტერი რად ღირს, თავი რომ გავანებოთ მიკროკალკულატორებს (გამომთვლელ მანქანებს), „ელექტრონიკის“ მიერ გამოშვებულ კვარცულ ვიდეოთამაშს „Ну Погоди!“, აი, ეკრანზე კვერცხები რომ მოგორავდა და მგელი რომ კალათით იჭერდა. კიდევ იყო რაღაც-რაღაცეები პირველი და ახლა ყველაფერს ვერ ვიხსენებ.

კიდევ ბევრი კაი რამ მახსოვს, ჩვენი „ნიღბების კლუბი“ და რამდენიმე წლის განმავლობაში ქუჩაში გათენებული ღამეები, ჩვენი კონცერტები და სხვადასხვა აქციები (რა თქმა უნდა, არაპოლიტიკური), ტელევიზიები, რადიოები, ჩვენი „ნატვრის ხე“, კონიაკი „არაგვი“, წმ. ნინოს ქუჩის ჯიხურში ნაყიდი „ბებოს არაყი“ და უამრავი უჯიგრესი მეგობარი, რომელთაც მალე ვნახავ ისევ. ჩემი მეგობრებიც თავიანთ ამბავში პირველები არიან. მხოლოდ პირველებთან ვმეგობრობ. მეორეები და მესამეები „ისე ხალხი“ არიან. ეს „ისე ხალხიც“ საჭიროა, რათა შენი მეგობრების პირველობა და მნიშვნელობა იგრძნო. შე ცუდო! სხვა ადამიანებზე უპირატესობა არ მიგულისხმია, რეებზე ფიქრობ? :)

კიდევ ბევრი ამბისგან შედგებოდა ჩემი ცხოვრება, რომელიც შენთვის შეიძლება უმნიშვნელო, მაგრამ ჩემთვის მეტად მძიმე, ტკივილიანი და ამავე დროს, ძალიან ბევრი ბედნიერი წუთისა თუ წამის შემცველი იყო და იქნება კიდეც.
















 


მალე აღდგომაა. ყველაზე კარგი დღესასწაული, რომელიც სევდიანია, ამავე დროს, შვების და სიხარულის მომტანიც. ეგაა.