Monday, April 23, 2007

შუაღამის გემი (ფრაგმენტი)

თვალების დახუჭვისთანავე ცარიელ ქალაქს ვხედავ, სადაც არ არსებობს ტკივილი, სადაც ფერად სახლებს თავშეფარებული აჩრდილები დაფრინავენ და ადამიანისთვალებიანი შენობები დგანან. საღამოს ჟამს წარსულის აჩრდილები ლამაზრიკულებიან აივნებზე გამოდიან და ერთმანეთს ფინჯან სამოვრის ჩაისა და ტკბილ ქადაზე ეპატიჟებიან. სულად გადაქცევა საოცრად მსუბუქი პროცესია. გზადაგზა სხვა მოხეტიალე სულებს ხვდები. გამჭვირვალე, ძალიან დაღლილ სულებს ვერ ხედავ, მაგრამ გრძნობ. სულები რადიოტალღებივით არიან და იმისათვის, რომ ისინი იგრძნო, უჩინარი მიმღების სახელური უნდა ატრიალო. ვიღაცასთან გასაუბრების მცდელობა ზოგჯერ უშედეგოა. ეტყობა, ზოგიერთს სახელური ან გაფუჭებული აქვს ან მისი ტრიალი არ სურს. კონკრეტულ სიხშირეზე აწყობილ სხვა მონათესავე სულების ძიება კი ძლიერ დამღლელია. ზოგს ხომ იდიოტივით მხოლოდ საკუთარი კუთხეში ყოფნა უნდა. ამ ქალაქში ყველაზე პატარა მწერებიც კი თავისუფლად დაფრინავენ და მერე აივნების რიკულებზე მოკალათებულნი გაზაფხულის მზეს ეფიცხებიან. ღამით კი იალქანგაშლილი „შუაღამის გემი“ ჩამოიფრენს. მასზე ასვლა უფასოა. და რაში სჭირდებათ ფული სულებს?..

Photo & montage by © humanoidi



































Download:

  

9 comments:

  1. წამიყვანეთ მეც რა..
    მინდა გემზე, შუაღამით..
    თან ნამდვილი გემი არასოდეს მინახავს......

    ReplyDelete
  2. სიმაღლის შიში ხომ არა გაქვს?.. .)

    ReplyDelete
  3. მაქვს..
    მაგრამ შენთან ერთად არ შემეშინდება
    მუხლზე ჩაგაფრინდები და ნელ ნელა შევეჩვევი, მერე ისე გავითავისებ რომ გემის მოაჯირზეც კი შემოვსკუპდები და ღიმილით მოვავლებ თვალს ჩემს ქვემოთ სამყაროს..

    ReplyDelete
  4. კარგი, მაშინ
    ფანჯარასთან დაველოდები გემს
    )))))))))))))))))))))))))))))))))

    ReplyDelete
  5. მუსიკაა იქ საჭირო, რომ სიჩუმემ არ დაგაყრუოს. .)

    ReplyDelete
  6. :up: გღანდ მეღსი ანონიმო. ოი, პაპლილიიი.

    ReplyDelete
  7. vicxovrebdi mag qalaqshi adamianebtan miaxloebis, mati shecnobis da mere mware imedgacruebis shishis gareshe...danarchens ikit gavagrzeleb,o.k?
    K

    ReplyDelete