2007

Happy New 2007 Year & merry Christmas!













It's my compilation for You all! :)

























Download:
Happy New 2007 Year & Christmas! (From humanoidi) (Only for Georgian IPs)

Max Richter's Fantastic Music

ეს არის მუსიკა, რომელიც პირველი მოსმენისთანავე ზედმეტად მომეწონა: კლასიკის, პოეზიის, ემბიენტისა და ცოტა პოსტ–როკის ნაზავი.

Max Richter (Composer)

From Wikipedia, the free encyclopedia

Max Richter (b. 1966) is a German-born composer, now living in Great Britain.

Biography:
He trained in composition and piano at University of Edinburgh, the Royal Academy of Music, and with Luciano Berio in Florence. The info available on his own website states that his early music was basically hard-core Modernism: much influenced by Xenakis.

After finishing his studies, Richter co-founded the contemporary classical ensemble Piano Circus, where he stayed for ten years, commissioning and performing works by Arvo Pärt, Brian Eno, Philip Glass, Julia Wolfe and Steve Reich. The ensemble was signed to Decca/Argo, producing five CDs.
In 1996 he worked with Future Sound of London on their album Dead Cities. He started initially as a pianist but ended up working on several tracks as well as co-writing one track (titled Max). Richter collaborated with this group over a period of two years with the album The Isness. He has also collaborated with Mercury Prize winner Roni Size, with the album In The Mode.
Richter has released three albums; Memoryhouse (2002 in music), The Blue Notebooks (2004), and his newest release, Songs From Before (2006).

***

Max Richter – Memoryhouse © 2003

01-Europe, After the Rain
02-Maria, the Poet (1913)
03-Laika's Journey
04-The Twins (Prague)
05-Sarajevo
06-Andras
07-Untitled (Figures)
08-Sketchbook
09-November
10-Jan's Notebook
11-Arbenita (11 Years)
12-Garden (1973) / Interior
13-Landscape with Figure (1922)
14-Fragment
15-Lines on a Page (One Hundred Violins)
16-Embers
17-Last Days
18-Quartet Fragment (1908)

Merry, Stalker Place, Houses...

ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა... მოკლედ ვიარეთ.
All photos by © humanoidi
Only last photo by © merry

Download (სასურველია დაუნლოადერით):
Босх С Тобой – Птицы = Рыбы

ანდრეი ტარკოვსკი სარკეში

ანდრეი ტარკოვსკის ფილმის „Зеркало“–ს სამუშაო სახელი „თეთრი, თეთრი დღე“ იყო. აღნიშნული ერთგვარი მონოლოგი ჟურნალ „Искусство кино“-ში გამოქვეყნდა იმ დროს როცა გადაღებები მიმდინარეობდა.



















ანდრეი ტარკოვსკი: „ძალიან ძნელია ამ ფილმზე საუბარი, რადგან ის ჩემთვის რთული და მნიშვნელოვანია. მთელი ჩანაფიქრი რომ გაგიმხილოთ, ძალიან დიდ დროს წაიღებს. რამდენიმე სიტყვით კი ვერაფერს გაგაგებინებთ. მოცემულ შემთხვევაში ამ ჩანაფიქრს ზედმეტად ფრთხილად ვუდგები, ამიტომ ეკრანიზებულ სიუჟეტზე არ ვისაუბრებ. მის საფუძველში ჩადებული მასალა ჩემთვის ძალიან ძვირფასია. ალბათ მასზე მოურიდებელი ლაპარაკიც შესაძლებელია. მაგრამ სურათი „თეთრი, თეთრი დღე“ ხელოვნების სხვა დარგებზე დამოუკიდებელი ყველა დანარჩენ ფილმზე მეტად უნდა გახდეს. მსურს შევძლო საკუთარი აზრები სუფთა კინემატოგრაფიულად, სხვა მინარევების გარეშე გამოვხატო.

Autumn Colours

Download music (for all IP's):
Gogi Dzodzuashvili - Without You
Tusija (TBA) Beridze - Encounter

All photos by © humanoidi

Tales From The Black Sea (Kvariati 2006)

გადაწერე:
ზიბო (Zibo) – მე ვარ შენ (I'm You)
Игор Вдовин - Deed In Stratosphere

ყველა ფოტო © humanoidi

Colours Of Tbilisi (Скоро Кончится Лето)

download (only for Georgian IP-s):
Кино - Кончится Лето
Microfilm - Intrepide
Thom Yorke - Jetstream

ყველა ფოტო © humanoidi

Where Time Stands Still

თბილი სიგარეტები

ჩვენ ვყიდულობთ სიგარეტს.
მეგობარი ხსნის თეთრ-წითელ კოლოფს (მას ეს პროცესი მოსწონს) და ფილტრიან ღერს მიწვდის.
ჩვენ ვუკიდებთ თბილ ღერებს.
ქუჩაში ხის ძირას, მის ფესვებზე ვსხდებით,
ვეწევით თბილ სიგარეტებს.
ჰაერს ვაბინძურებთ ჩვენი აქოთებული ფილტვებიდან ამოსუნთქული ცისფერი კვამლით.
გარშემო ადამიანები მიმოდიან.
ისინიც ეწევიან.
ქუჩის მოპირისპირე მხარის სახლის ფანჯარასთან ვიღაც გოგონა დგას და ცდილობს პირიდან კვამლის რგოლები გამოუშვას.
რგოლი წესიერად არ იკვრება.
ირგვლივ ყველა ეწევა.
ჩვენც ვეწევით თბილ სიგარეტებს.
ალბათ იმ სახლის მიღმა რომ შენობები დგას, იქაც ეწევიან.
ზოგი ტელევიზორთან ეწევა,
ზოგი – ტელეფონთან,
ზოგი – ტუალეტში,
ზოგი – აბაზანაში,
ზოგი – სამზარეულოში,
ზოგი – საძინებელში,
ზოგიც – ძილში...
და სადღაც მიყრუებულ კუთხეში ვიღაც პატარა ბიჭი ან გოგო პირველ ნაფაზს ურტყამს თავის ცხოვრებაში.
ბოლო ნაფაზის შემდეგ ნამწვს პატარა ჭუჭყიან აუზში ვისვრით.
ნამწვი შიშინით ქრება.
მეგობარს გავცქერი,
ის მიღიმის და ახალ ღერს მიწვდის.
ვუკიდებთ.
ვცდილობ რგოლი შევკრა.
ჩვენ ხმაურიანი ქუჩის ხის ძირში ვსხედვართ,
ვეწევით თბილ სიგარეტებს...
და წრე იკვრება.

ქუთაისი 14.06.1995(we),  0:27  thanks to Nick Cave

ივლისი – ნოემბერი – იანვარი

ჯერ გადაწერე ეს სიმღერა:
სოფო ასლანიშვილი – ნოემბერი


ივლისი
ეგრეა, ბათუმის ზღვაზე მზის ჩასვლისას მზერა სულ დასავლეთისკენ გაქვს. მარა თუ სილამაზე თავისი ფეხით მოდის, გავიწყდება ოთხივე მხარე, მზეც და მთვარეც. ისე, ჩვენთან ღვთის წყალობით, ყველაფერია: მზის ჩასვლაც, ღამე (თავისი მთვარით), სილამაზეც და ლარნახევრიანი არაყიც.
ისე მზის ჩასვლას სილამაზე უნდა ერქვას თუ ზედმეტად ბუნებრივი რამეა?
არ ვიცი. ნუ, Fიგ ს ნიმ.
აბა, ნახე ყოველგვარი მენატრება თბილისი–ივლისის გარეშე.

ყველა ფოტო © humanoidi

* * *

გადმოწერე:

Explosions In The Sky - First Breath After Coma

წაშლის პროცესი დასხივებით

არითმია (სიზმარი # 27-28) no music

სადარბაზოს პირველივე სართულზე თეთრი კარი უხმოდ იღება. მის მიღმა წყვდიადია. შენი სხეული სადარბაზოს მბჟუტავ შუქზე მკრთალად ანათებს. კარს აღებ და ზღურბლზე დგები. ფეხშიშველი ხარ. ზემოთ მეზღვაურის მაისური გაცვია. ქვემოთ გადაჭრილი ჯინსი, რომლის ტოტებიდან ძაფები გამოჩრილ–კონწიალებულა. წაბლისფერი თმები მხრებამდე გაქვს გადაყრილი. წამიერად მიყურებ და მერე თვალებს დაბლა ხრი. საოცრად შინაური სუნი აგდის. თმებზე მოფერების და თავზე კოცნის სურვილი მიჩნდება, მაგრამ დაპატარავებას ვიწყებ, ქვევით ვეშვები სადარბაზოს უსწორმასწორო ქვის ფილაქანზე. მიყურებ გაოცებული თვალებით. გონებას ვკარგავ. როცა ვფხიზლდები, ხელში გყავარ აყვანილი, სულს მიბერავ. მკერდზე, რომელზეც ვერცხლისფერი ჯვარი გაქვს ჩამოკიდებული, გეხუტები და შენი ცოტა არითმიული გულისცემა მესმის. ბრაზი მიპყრობს და გადახტომა მინდა. არ მანებებ და შავმანიკურწასმული ფრჩხილებით ძალიან ნაზად მჩქმეტ ხელებზე და ფეხებზე. შენს ოთახში შეგყავარ და შენივე საწოლზე ფრთხილად მსვამ. მერე სკამზე ჯდები, სახეს ხელის გულებზე იყრდნობ. მიღიმი. ოთახის სუნი ჩემთვის ძალიან ნაცნობია. სარკის თავზე ანთებული „ნაჩნიკი–ბრა“ მეცნობა. კედელზე შენი ნახატებია და გრძელი, შენი ხელით გაკეთებული ყელსაბამები ჰკიდია, ოდნავ გვერდით – ჩემი ნაჩუქარი სურათი.

საოცრად მინდება ჩაი. ჩემს სურვილს თითქოს ხვდები და სამზარეულოში გადიხარ. არყის თავსახურში ჩასხმული ცხელი ჩაით ბრუნდები და წინ მიდგამ. ხელები მეწვის და ჩაის სულს ვუბერავ. წინ ზღვის ნიჟარას მიდგამ. მასზე შენი გამომცხვარი შაქრიანი ნამცხვრის ნაფხვენებია. ჩაის ვსვამ და ნამცხვარსაც შევექცევი. შენი ოთახის ფანჯარაზე გისოსებია და მის მიღმა კი – ღამის მთვარე. მთვარე ყოველთვის შენია და მის შუქზე განსაკუთრებით ლამაზი ხარ. შენს სილამაზეს კი ჩემს გარდა ვერავინ ამჩნევს. როგორ შეცვლილხარ... ჯადოქარს გავხარ ამ გრძელ თმებში. მეშინია კიდეც სადმე ქვაბში არ ჩამაგდო და ცოცხლად არ მომხარშო რაღაც ბალახებისა და შელოცვების თანხლებით. აგერ პირდაპირ შენს თვალწინ ხომ ხედავ როგორ შევიცვალე? არყის თავსახურში ახლა არაყს მიწვეთებ, რომელიც კარადაში გქონდა გადამალული. უხმოდ ვსვამ. შენც სვამ და მერე თავს საწოლზე დებ, მუხლებს იატაკზე, თვალებში მიყურებ და საჩვენებელი თითით მეფერები, ხანაც ისევ ღიმილით მჩქმეტ. მეღიტინება, მტკივა კიდეც და ვიცინი. ხელს პირზე იფარებ და უხმო სიცილისგან ცახცახებ, თვალებთან პაწია, საყვარელი ნაოჭები გიჩნდება. არყის ბოთლს იყუდებ და ბოლომდე ცლი. ახლა მე გიყურებ გაოცებული.

უკვე სერიოზულად მეშინია, რადგან ფეხზე ხტები, ორივე ხელით მიბღუჯავ და გამალებული მკოცნი, თან ტირი, ზოგჯერ არანორმალურივით იცინი. შენი ცრემლი მეცემა, ძალიან მძიმეა, გავილუმპე. მერე ჩვენს მუნჯურ ენაზე ლაპარაკს მიწყებ:
– ჰა–ჰა.
– ჰმ? – გეკითხები.
– ჰე ჰე ჰი–ჰა–ჰა!
– არა! ნუღა მეუბნები ამას. მეც არითმია მაქვს ბლინ! – გულში ვამბობ სასოწარკვეთილი, მაგრამ სახეზე მაინც ყველაფერი მეტყობა. გიჟივით ხარხარებ. ყურს მადებ მკერდზე, ანუ მთელს ჩემს სხეულზე. გაზრდა და გაქცევა მინდა. დედამიწის ზურგზე ყველაზე დაჩაგრული რასის წარმომადგენლად ვგრძნობ თავს. არაფერი გამოდის. შეერთებული ხელებით ტერიტორიას მისაზღვრავ.

სიმწრისგან ბალიშს ხელები დავუშინე. ეს შვებას არ მგვრის. რამე მყარი მინდა, რომ თითები დამისისხლიანდეს. შეშფოთებული მიყურებ. უკვე ტირი, ხელებს იღებ და საწოლზე გზას მითავისუფლებ. შენი სუნის მქონე საბანზე საწოლის კიდემდე მივრბივარ. ქვემოთ იატაკი არ ჩანს და შავი უფსკრულია.
უკვე ხმამაღლა ტირი.
კიდევ ერთხელ გიყურებ და...
ვხტები...

Photo © Alessandro Bavari

Зеркало

გადმოწერე:
Арсений Тарковский
 

gifts VII

კარალიოკი ფიქროს საჩუქარია, დიდი მადლობა მას. :)))

P. S. საჩუქრები გამომიგზავნეთ მისამართზე: humanoidi2000@yahoo.co.uk

გადაწერე ერთი სიმღერა:
Blackfield - Cloudy Now

Kutaisi

22.04 - 03.05 - ვიყავი ჩემს ქალაქში.
ყველაფრის გადაღება მინდოდა. რა თქმა უნდა, არ გამოვიდა...

სანამ თვალიერებას დაიწყებდე, მუსიკა გადაიწერე.

გადაწერე:
1. JohnMcLaughlin - Lotus Feet
2. BillEvans - Lullaby For Helene (Quartet)
3. Tristeza - Bromas
4. Hoobastank - More Than A Memory
========================================================

სააღდგომო წირვა, ცისკარი

Without Music & Comments :))) Happy Easter!

Only Georgian oldest frescos

შიზოფრენია + Das Ich

აქ განთავსებული ნახატები, უკლებლივ ყველა, შიზოფრენიით დაავადებულებს ეკუთვნით და ფსიხუშკების პაციენტების მიერ არის შესრულებული. სანამ თვალიერებას დაიწყებდე ეს გერმანული ჯგუფი Das Ich გადაიწერე და მოუსმინე.

გადაწერე ორი სიმღერა:
1. Das Ich - Freuel
2. Das Ich - DerSchrei

I've Got A Life

გადმოწერე სიმღერა:

Eurythmics - I've Got a Life

I've Got Life

Annie Lennox, Dave Stewart

Turn it down so I can’t hear it
Turn it out so I can’t see it
It’s just useless to ignore
We’re going down, you don’t feel it
Turn it round, you don’t mean it and
I can’t stand it anymore

When the whole world sighs
And it’s making you so deflated

I've got a life
Though it refuses to shine
I've got a life it aint over (it aint over)
I've got a way
It's the only things that’s mine
All I'm asking for is tenderness
A little tenderness

Ooo it's a cruel place
You never asked to be here
Nobody cares and no one’s gonna help you now (hold on)
It's dog eat dog the human race
The only thing they'll do is hate you (hate you)

Such a crime to be unkind
Turn your cheek pretend you're blind

I've got a life
Though it refuses to shine
I've got a life it aint over
It aint over
I've got a way
It's the only thing that's mine
All I’m asking for is tenderness
Tenderness

I've got a life
Though it refuses to shine
I've got a life it aint over
It aint over
I've got a way
It's the only thing that's mine
All I’m asking for is tenderness

Be strong now baby
Gotta be strong now baby
Gotta be strong!
=============================================================
უკვე ოთხშაბათია, არადა, კვირა მგონია. ჰი-ჰი-ჰი! ამერია დღეები, საათები და წუთები. აქ ვირტუალურად ვცხოვრობ, რომელიც თან მძულს და თან ისე შევეჩვიე, რომ ვეღარ ვცილდები. მგონი არაფერს ვამბობ ახალს და მნიშვნელოვანს. კომპიუტერი ოჯახის სრულუფლებიანი წევრია, რომელთანაც უფრო მეტ დროს ვატარებ, ვიდრე საყვარელ საქმეზე ფიქრში. პრინციპში კომპიუტერში კეთდება კიდეც საყვარელი საქმე, რომელიც კატლეტს თუ არა, პურსა და მარმელადიან ნამცხვარს მაინც მაჭმევს. ტელევიზორი თითქოს აღარც არსებობს.

ზოგჯერ მენატრება ის დრო, როცა ორიოდე არხს ვუყურებდი ძველ, ლამპიან ტელევიზორში. მაგრამ ეს მხოლოდ „ზოგჯერ“. მენატრება ის დროც, როცა ფირსაკრავზე ან კასეტებიან მაგნიტოფონში მუსიკის მოსმენა უდიდეს სიამოვნებას მანიჭებდა, როცა ქუჩის „რაზბორკის“ და ჩხუბის მერე ემოციებს შესაფერისი მუსიკით ვაჯერებდი, როცა ცხოვრებაში პირველი სიგარეტების კვამლს ჩემი ოთახის ფანჯარაში ვუშვებდი სუნი რომ არ დამდგარიყო და მამაჩემს არ გაეგო.

ბევრი რამ, რასთანაც პირველად მქონდა შეხება, ახალი შემოსული იყო ყოფაშიც და ყველაფერი მაოცებდა. მარტო ვიდეო, ვოლქმენი, მობილური ტელეფონი და კომპიუტერი რად ღირს, თავი რომ გავანებოთ მიკროკალკულატორებს (გამომთვლელ მანქანებს), „ელექტრონიკის“ მიერ გამოშვებულ კვარცულ ვიდეოთამაშს „Ну Погоди!“, აი, ეკრანზე კვერცხები რომ მოგორავდა და მგელი რომ კალათით იჭერდა. კიდევ იყო რაღაც-რაღაცეები პირველი და ახლა ყველაფერს ვერ ვიხსენებ.

კიდევ ბევრი კაი რამ მახსოვს, ჩვენი „ნიღბების კლუბი“ და რამდენიმე წლის განმავლობაში ქუჩაში გათენებული ღამეები, ჩვენი კონცერტები და სხვადასხვა აქციები (რა თქმა უნდა, არაპოლიტიკური), ტელევიზიები, რადიოები, ჩვენი „ნატვრის ხე“, კონიაკი „არაგვი“, წმ. ნინოს ქუჩის ჯიხურში ნაყიდი „ბებოს არაყი“ და უამრავი უჯიგრესი მეგობარი, რომელთაც მალე ვნახავ ისევ. ჩემი მეგობრებიც თავიანთ ამბავში პირველები არიან. მხოლოდ პირველებთან ვმეგობრობ. მეორეები და მესამეები „ისე ხალხი“ არიან. ეს „ისე ხალხიც“ საჭიროა, რათა შენი მეგობრების პირველობა და მნიშვნელობა იგრძნო. შე ცუდო! სხვა ადამიანებზე უპირატესობა არ მიგულისხმია, რეებზე ფიქრობ? :)

კიდევ ბევრი ამბისგან შედგებოდა ჩემი ცხოვრება, რომელიც შენთვის შეიძლება უმნიშვნელო, მაგრამ ჩემთვის მეტად მძიმე, ტკივილიანი და ამავე დროს, ძალიან ბევრი ბედნიერი წუთისა თუ წამის შემცველი იყო და იქნება კიდეც.
















 


მალე აღდგომაა. ყველაზე კარგი დღესასწაული, რომელიც სევდიანია, ამავე დროს, შვების და სიხარულის მომტანიც. ეგაა.

gifts VI

საჩუქარი (ები) შეგიძლია გამომიგზავნო მისამართზე: humanoidi2000@yahoo.co.uk ;)

Let me introduce to you my virtual-friend from Russia Helen Zhemchugova with her 2 photos. Many thanks Lenochka. :)


















თან მუსიკა.
გადმოწერე ერთი სიმღერა:
My Vitriol - Infantile

gifts V (Возвращение Годзилы)

მოკლედ:
В Токио близится к завершению майское басе - третий из шести турниров по профессиональному сумо. В элитном дивизионе - макуноути - сегодня состоялись схватки четырнадцатого дня турнира.

Шедший до сих пор без поражений йокодзуна Таканохана в чрезвычайно упорной борьбе проиграл одзэки Мусояме, в то время как второй йокодзуна - Мусасимару - без особых усилий сломил сопротивление другого одзэки - Тиетайкая. На данный момент продолжает лидировать Таканохана, у которого 13 побед и 1 поражение, за ним следует Мусасимару с 12-ю победами и двумя поражениями. Таким образом, имя победителя турнира выяснится в воскресной схватке двух йокодзун................



















მთავარი ტექსტი უკვე წაიკითხე, ახლა კი აუცილებლად გადმოწერე და მოუსმინე. თუ სადმე კარალიოკი მოგეპოვება, ჩააყოლე. :D

გადმოწერე:
Japan - Sumo

P. S. Thanks to Merry :)